Newsletter

Kluczowe zagadnienia projektu Umowy o wolnym handlu, która ma zostać podpisana między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem

Unia Europejska (UE) i Zjednoczone Królestwo przyjęły 24 grudnia 2020 r. projekt umowy, która pozwoli uregulować przyszłe stosunki handlowe ze Zjednoczonym Królestwem po zakończeniu okresu przejściowego 31 grudnia 2020 r.

Projekt ten podlega zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, w związku z czym, ze względu na konieczność wejścia w życie rozporządzenia do 1 stycznia 2021 r., przewiduje się jego tymczasowe stosowanie od 1 stycznia 2021 r. do 28 lutego 2021 r. do czasu jego ratyfikacji przez wszystkie Państwa Członkowskie, a także przez Parlament Europejski i Radę.

Podpisany projekt Umowy reguluje następujące aspekty:

• handel towarami;
• handel usługami, inwestycje, a także przepływy i transfery kapitału;
• handel elektroniczny, własność intelektualna, zamówienia publiczne, małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP);
• energetyka i lotnictwo;
• ustanowienie równych warunków konkurencji i zrównoważonego rozwoju;
• zasady przejrzystości i współpracy;
• transport drogowy;
• koordynacja w zakresie zabezpieczenia społecznego i wiz na czasowe wizyty;
• rybołówstwo.

Tekst obejmuje również inne istotne kwestie, takie jak egzekwowanie prawa i współpraca sądowa w sprawach karnych, udział w programach UE oraz ustanowienie środków rozstrzygania sporów i zarządzania.

Na potrzeby niniejszego alertu skupimy się wyłącznie na aspektach związanych z handlem towarami, a także na kwestiach podatkowych objętych projektem Umowy.

Jeśli chodzi o handel towarami, przyjęcie tej Umowy i jej późniejsza ratyfikacja przez Państwa Członkowskie oraz Parlament i Radę jest kamieniem milowym, ponieważ jest to Umowa o wolnym handlu, która z zasady wprowadza zerowe stawki celne na wszystkie rodzaje towarów i eliminuje wszystkie rodzaje kontyngentów na prawie wszystkie towary, z wyjątkiem następujących:

• Tuńczyk w puszkach, latający bonito i bonito (CN 1604.14). Kontyngent ustalono na 3.000 ton dla obu stron Umowy (tj. UE i Wielkiej Brytanii);
• Pozostałe przetwory rybne w puszkach (CN 1604.20). Kontyngent ustalono na 4.000 ton. dla obu stron Umowy;
• Wyroby aluminiowe, klasyfikowane pod następującymi pozycjami: CN 7603, 7604, 7605, 7606, 7607, 7608 – 7616. W tym przypadku kwoty ustalane są na trzy okresy:

(1) od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2023 r. roczny kontyngent wynosi 000 ton dla wywozu z UE do Wielkiej Brytanii oraz 95.000 ton dla wywozu z Wielkiej Brytanii do UE

(2) od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2026 r. roczny kontyngent wynosi 000 ton dla wywozu z UE do Wielkiej Brytanii oraz 72.000 ton dla wywozu z Wielkiej Brytanii do UE

(3) od 1 stycznia 2027 r. – roczny kontyngent wynosi 500 ton dla wywozu z UE do Wielkiej Brytanii oraz 57.500 ton dla wywozu z Wielkiej Brytanii do UE

Niezależnie od tego, że dla wszystkich rodzajów produktów została ustalona stawka celna ad valorem w wysokości 0%, faktem jest, że od 1 stycznia 2021 r. każdy przepływ towarów pomiędzy Zjednoczonym Królestwem a Unią Europejską i odwrotnie będzie podlegał kontroli celnej i / lub para-celnej, które będą wymagać zmiany w zarządzaniu łańcuchem dostaw przez podmioty gospodarcze oraz wdrożenia nowych ustaleń roboczych przez państwa członkowskie. W związku z tym, wszystkie przemieszczenia towarów pomiędzy Zjednoczonym Królestwem a Unią Europejską będą podlegały przywozowej / wywozowej deklaracji skróconej, z wyjątkiem przemieszczeń między Unią Europejską a Irlandią Północną, które są objęte postanowieniami Protokołu do Umowy o wystąpieniu.

Mimo to istnieje możliwość, że każda ze stron może przenieść koszty związane z importem produktu, jeśli są one bezpośrednio związane z takimi aspektami, jak:

• koszty związane z podróżą organów celnych poza obszar celny;
• koszty związane z pobieraniem próbek i analizami lub, w stosownych przypadkach, z wydaniem sprawozdań przez ekspertów w związku z wydaniem wiążącej informacji taryfowej;
• wydatki związane ze zniszczeniem towarów w przypadkach, gdy zaangażowane są organy celne;
• wydatki związane z nałożeniem środków nadzwyczajnych ze względu na niebezpieczny charakter towarów lub ryzyko związane z przywożonymi towarami.

Takie wydatki muszą być publikowane, tak aby operatorzy i władze znali kwotę i właściwy organ odpowiedzialny za jej przekazanie.

W celu ułatwienia dostosowania łańcuchów dostaw i wprowadzenia nowych systemów kontroli przez państwa członkowskie w ramach negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem proponuje się zatwierdzenie funduszu rezerwowego w wysokości do 5,370,994,000 EUR[*] na finansowanie przez określony czas, środków mających pomóc zmniejszyć negatywny wpływ Brexitu na przedsiębiorstwa i społeczności lokalne.

Obie strony zgodziły się, że środki kontrolne, które mają zostać wdrożone, w szczególności te dotyczące kontroli zdrowia, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego, nie mogą skutkować ustanowieniem barier w handlu. W tym celu, obie strony zgodziły się w jak największym stopniu zmniejszyć obciążenia administracyjne, aby ułatwić handel, zgadzając się na przyjęcie w przyszłości innowacyjnych środków w niektórych sektorach.

W projekcie Umowy ustalono pewne zasady oparte na międzynarodowych standardach certyfikacji, uznające dalsze stosowanie przez producenta schematu samocertyfikacji, pod warunkiem, że sam ten schemat ma zastosowanie zarówno w UE, jak i w Zjednoczonym Królestwie.

Przyjęto również szczegółowe protokoły współpracy w zakresie ochrony rynku i konsumentów w celu utrzymania dotychczas obowiązujących standardów ochrony, które dotyczą w szczególności sektorów: motoryzacyjnego, farmaceutycznego, chemicznego, winiarskiego i ekologicznego.

W przypadku sektora motoryzacyjnego określono następujące zasady:

• ustanowiono zbieżność przepisów w oparciu o stosowanie międzynarodowych norm jakości (EKG ONZ), tak aby obie strony zobowiązały się do ustalenia, w stosownych przypadkach, planu działania w celu promowania większej harmonizacji wymagań technicznych.
• obie strony zobowiązują się do akceptowania na swoich rynkach wszystkich produktów, które posiadają certyfikat ONZ;
• ustanawia się system współpracy i wymiany informacji w zakresie nadzoru rynku, aby ułatwić identyfikację niezgodności w zakresie pojazdów silnikowych;
• stanowiono system współpracy i wymiany informacji w celu opracowania nowych środków bezpieczeństwa wpływających na pojazdy silnikowe, ograniczenia emisji i pojawienia się nowych technologii.

Dla sektora farmaceutycznego:

• przewiduje uznawanie lub ważność inspekcji, które mogą być przeprowadzane przez organy umawiających się stron w siedzibach producentów, w celu uniknięcia podwójnych inspekcji;
• podobnie, pod warunkiem, że producenci wyrobów medycznych wykażą zgodność z Dobrą Praktyką Wytwarzania, strony mogą jednostronnie przedłużyć uznanie lub ważność inspekcji przeprowadzanych przez właściwe organy w odniesieniu do obiektów znajdujących się na terytoriach trzecich, pod pewnymi warunkami.

Odnośnie sektora chemicznego:

• nawiązuje się współpracę regulacyjną, uznając prawo każdej z umawiających się stron do regulowania dwustronnie i na poziomie międzynarodowym oceny ryzyka i zagrożeń związanych z chemikaliami oraz dokumentacji potwierdzającej wyniki tych ocen;
• obie strony zobowiązują się również do przestrzegania Systemu Zharmonizowanego, a także etykietowania chemikaliów i przewodników technicznych wydanych przez organy międzynarodowe;
• ustanowiono przejrzyste procedury klasyfikacji niektórych substancji i możliwości wymiany informacji, które nie są poufne.

Jeżeli chodzi o sektor wina:

• wprowadzono uproszczone wymagania certyfikacyjne zostały ustanowione, aby na obu rynkach winiarze mogli samodzielnie poświadczać zgodność i jakość swoich win;
• ustanowiono wspólne zasady etykietowania, aby zapewnić konsumentom odpowiednie informacje, jednocześnie unikając nieproporcjonalnych środków w zakresie etykietowania;
• obie strony zezwolą na przywóz wina, pod warunkiem że zostało ono wyprodukowane zgodnie z obowiązującymi praktykami i przepisami enologicznymi oraz że przestrzegano praktyk enologicznych zalecanych przez Międzynarodową Organizację Wina, chociaż niektóre dodatkowe praktyki nieuznawane przez Międzynarodową Organizację Wina również zostały zatwierdzone;
• ustanowiono procedurę wymiany informacji i współpracy w sprawach wina, a także klauzulę przeglądową w okresie trzech lat od daty wejścia w życie Umowy w celu wspierania handlu w tej dziedzinie.

Wreszcie, w odniesieniu do produktów ekologicznych, ustanowiono następujące środki:

• wdrożenie obecnego rozporządzenia w sprawie rolnictwa ekologicznego i jego systemu kontroli jest uznawane przez obie strony;
• produkty ekologiczne, które są zgodne z przepisami Unii Europejskiej i Zjednoczonego Królestwa i zostały certyfikowane przez odpowiednie organy, będą akceptowane przez obie strony;
• biorąc pod uwagę wejście w życie nowego rozporządzenia Unii Europejskiej dotyczącego produktów ekologicznych, które obowiązuje od 1 stycznia 2022 r., Zasada równoważności będzie wymagała ponownej oceny do końca 2023 r.

Jeśli chodzi o produkty podlegające środkom kontroli zdrowia i ochrony roślin, należy zauważyć, że Unia Europejska ustanawia wyjątkowo wysokie standardy ochrony, podczas gdy tekst Umowy nie przewiduje żadnych środków upraszczających w tym zakresie, tak aby eksporterzy produktów rolno-spożywczych podlegali takim samym kontrolom przy imporcie do Unii Europejskiej, jak każdy importer produktów z krajów trzecich.

Uznaje się jednak prawo umawiających się stron do jednostronnego zmniejszenia liczby kontroli granicznych, a ponadto umożliwia sporządzenie wykazu zakładów, z których dozwolony jest wywóz takich produktów i które skorzystałyby z uproszczonego systemu uzyskiwania odpowiednich zezwoleń na przywóz, z zastrzeżeniem wszelkich gwarancji udzielonych przez władze terytorium wywozu.

W odniesieniu do kontroli ryzyka w sprawach celnych po obu stronach ustala się wzajemne uznawanie postaci upoważnionego przedsiębiorcy w sprawach bezpieczeństwa i ochrony (dalej AEO-S). Takowe wzajemne uznawanie umożliwi:

• rozważanie statusu AEO do celów kontroli ryzyka w celu ograniczenia kontroli i inspekcji, a także wdrażania innych środków bezpieczeństwa;
• nadanie pierwszeństwa kontrolom przesyłek, w przypadku których przywozowa i / lub wywozowa deklaracja skrócona została złożona przez AEO, w przypadkach gdy takie przesyłki podlegają kontroli organów celnych;
• przyznanie posiadaczowi pozwolenia AEO uznanie bezpiecznego partnera w przypadkach, w których oceniana jest zgodność z wymogami dotyczącymi partnerów handlowych;

Ponadto projekt Umowy przewiduje, że strony dołożą starań, aby ustanowić wspólny mechanizm umożliwiający ciągłość działania w przypadkach, w których przepływy handlowe są zakłócone z powodu poziomów alarmowych i zamknięć granic i / lub klęsk żywiołowych lub innych poważnych incydentów, tak aby priorytetowe obciążenia były do AEO można w miarę możliwości przyspieszyć.

Należy pamiętać, że ustanowienie 0% cła w handlu między Zjednoczonym Królestwem a UE opiera się na jednej przesłance, a mianowicie na konieczności udowodnienia europejskiego lub, w stosownych przypadkach, brytyjskiego pochodzenia produktów importowanych / eksportowanych.

Projekt porozumienia określa reguły pochodzenia, co oznacza produkt całkowicie uzyskany, a także limity procentowe produktów niepochodzących, jakie dany produkt może zawierać, aby można było uznać je za pochodzące, potocznie zwane „zasadą tolerancji”.

Powstaje zatem strefa wolnego handlu, czego dowodem jest to, że w projekcie Umowy przyjęto system kumulacji, w ramach którego podmioty gospodarcze mogą korzystać z Umowy w odniesieniu do materiałów pochodzących z UE lub Zjednoczonego Królestwa wykorzystywanych w produkcji, ale także tam, gdzie takie materiały są używane w procesie produkcyjnym w Zjednoczonym Królestwie lub w UE.

W takich przypadkach materiały pochodzące ze Zjednoczonego Królestwa lub UE, które są przetwarzane na którymkolwiek z terytoriów, zostaną uznane za pochodzące z ostatniego terytorium, na którym zostały przetworzone, bez konieczności przedstawiania dowodów przetwarzania / wskaźników wyceny, ponieważ jest to pełny schemat kumulacji.

W przeciwieństwie do tradycyjnych umów o wolnym handlu, w tym przypadku proces potwierdzania preferencyjnego pochodzenia jest znacznie uproszczony, ponieważ ustanowione są dwa mechanizmy: z jednej strony deklaracja eksportera na dokumencie handlowym (zwykle deklaracja na fakturze), a z drugiej system oparty na wiedzy importera zgodnie z procedurą zawartą w najnowszych Umowach o Wolnym Handlu podpisanych przez UE, a konkretnie z Japonią.

Te systemy dowodu pochodzenia zapewniają przedsiębiorcom większą elastyczność, ale mają swój odpowiednik w tym, że jeśli zdecydują się na system dowodu pochodzenia w oparciu o wiedzę importera, wymagają od organów celnych określenia ścisłych zasad weryfikacji pochodzenia, aby ograniczyć stosowanie subiektywnych kryteriów.

Wreszcie, przyjęto Protokół w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach celnych, aby uregulować stosunki między UE a Zjednoczonym Królestwem, aby zapewnić jednolitą wykładnię postanowień Umowy oraz zapobiegać oszustwom w tej dziedzinie, prowadzić dochodzenia i je zwalczać. Taka pomoc może być udzielona na wniosek jednej ze stron lub z własnej inicjatywy i będzie określać charakter wymienianych informacji, format wniosku, jego zakres i maksymalną treść. Powyższe informacje nie zostaną przekazane w następujących okolicznościach:

• naruszenia suwerenności Zjednoczonego Królestwa lub któregokolwiek Państwa Członkowskiego, które zwróciło się z wnioskiem o udzielenie informacji na podstawie wyżej wymienionego protokołu;
• szkodzi polityce, bezpieczeństwu lub innym podstawowym interesom; i
• wiąże się z naruszeniem własności przemysłowej lub handlowej albo z naruszeniem tajemnicy zawodowej.

Dostarczenie wymaganych informacji może zostać opóźnione w przypadkach, gdy takie informacje mogłyby zaszkodzić toczącym się inspekcjom lub dochodzeniom.

Ponadto, w odniesieniu do odzyskiwania ceł lub wszelkich innych podatków, które mogą stać się wymagalne w przywozie, przyjmuje się Protokół o współpracy administracyjnej w zwalczaniu oszustw w celu ustanowienia ram współpracy administracyjnej między Państwami Członkowskimi i Zjednoczonym Królestwem, aby umożliwić władzom współpracę w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi podatku VAT, a tym samym ochrony jego poboru i odzyskiwania należności z tytułu podatków i ceł, w tym kosztów i odsetek związanych z odzyskaniem tych kwot.

Podobnie jak w poprzednim przypadku, żądanie udzielenia informacji może nastąpić na wniosek strony lub z własnej inicjatywy, w którym to przypadku może nastąpić spontanicznie lub automatycznie. W tym celu ustalono maksymalny termin (90 dni) na przekazanie wymaganych informacji.

Należy zauważyć, że niniejszy Protokół zawiera szczegółowe zasady dotyczące procedury, której należy przestrzegać, rodzaju dokumentacji, rodzaju informacji, zasad powiadamiania, procedury odzyskiwania, ustanowienia środków ostrożności i mechanizmów rozstrzygania sporów, które mogą się wystąpić na mocy niniejszego Protokołu.

W tym celu powołano wyspecjalizowany komitet ds. współpracy administracyjnej w zakresie podatku VAT oraz odzyskiwania podatków i ceł, który ma odbywać cykliczne spotkania i konsultacje oraz oceniać skuteczność i prawidłowe funkcjonowanie Protokołu co pięć lat.

W przypadku, gdy są Państwo zainteresowani informacjami na temat Brexitu, prosimy o kontakt:

[*] https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/brexit_files/info_site/com_2020_854_final_act_v1.pdf

KONTAKT

Aleksandra Kalinowska Partner, Warszawa

E: aleksandra.kalinowska@pl.Andersen.com
T: +48 22 690 08 70
M: +48 724 440 693

Elżbieta Lis Partner, Katowice

E: elzbieta.lis@pl.Andersen.com
T: +48 32 731 68 58
M: +48 664 948 038