Brak obowiązkowych okresowych szkoleń BHP od 1 stycznia 2019
Regułą jest, że pracownik nie może zostać dopuszczony do świadczenia pracy, do której nie posiada wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej jako: przepisy BHP). Wiążą się z tym określone obowiązki po stronie pracodawcy. Z jednej strony jest on zobowiązany zapewnić pracownikowi przeszkolenie w zakresie przepisów BHP przed dopuszczeniem do pracy oraz prowadzić okresowe szkolenia w tym zakresie, z drugiej, sam musi odbyć szkolenie w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków (art. 237 § 1-21 Kodeksu pracy).
Przed nowelizacją
Do końca 2018 r. pracodawca musiał zapewnić okresowe szkolenia z zakresu przepisów BHP wszystkim pracownikom. 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa zmieniająca przepisy k.p., która ograniczyła obowiązki pracodawców w tym zakresie.
Zmiany od 1 stycznia 2019 r.
Szkolenia okresowe nie są obecnie wymagane w przypadku pracowników zajmujących stanowiska administracyjno–biurowe, gdy rodzaj przeważającej działalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej, znajduje się w grupie działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecią kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, chyba że z oceny ryzyka wynika, że jest to konieczne. Chodzi tutaj o grupy działalności o najniższych wskaźnikach wypadkowości i o warunkach pracy, w których występują najmniej szkodliwe dla zdrowia czynniki.
Pracodawcy zakwalifikowani do grupy, dla której została ustalona wyższa niż trzecia kategoria ryzyka muszą szkolenia prowadzić. Szkolenie powinno zostać przeprowadzone w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy, licząc od dnia ustalenia wyższej kategorii ryzyka.
Ponadto, jeśli z dokonanej oceny ryzyka wynika, że przeprowadzenie szkolenia stało się konieczne pracodawca jest zobowiązany przeprowadzić szkolenie w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy, licząc od dnia dokonania oceny ryzyka.
Grupy działalności i kategorie ryzyka
Grupy działalności i kategorie ryzyka są wskazane w załączniku do Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków.
Przykładowo zwolnienie z obowiązku zapewnienia szkoleń BHP będzie dotyczyło pracodawców zajmujących się produkcją komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, informacją i komunikacją, działalnością finansową i ubezpieczeniową, działalnością związaną z obsługą rynku nieruchomości, działalnością związaną z administracyjną obsługą biura i pozostałą działalnością wspomagającą prowadzenie działalności gospodarczej.
Pracodawca jako służba BHP
Zmianie uległ także art. 23711 § 1 k.p. pozwalający pracodawcy, który posiada ukończone szkolenie niezbędne do wykonywania zadań służby BHP na samodzielne wykonywania zadań tej służby. Obecnie już nie tylko pracodawca, który zatrudnia do 10 pracowników, ale również pracodawca, który zatrudnia do 50 pracowników i jest zakwalifikowany do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych może samodzielnie wykonywać zadania służby BHP.
Zmiany być może niewielkie, za to mające na celu obniżenie kosztów i ułatwienie prowadzenia działalności gospodarczej.
AUTOR WPISU
E: adriana.wydzialkiewicz@pl.Andersen.com
T: +48 881 823 185